Κατά
την διάρκεια της γνωστής ιστορίας του ανθρώπινου γένους, έχουν συμβεί πολλά
αξιοσημείωτα γεγονότα, τα οποία προκαλούν αρκετό ενδιαφέρον και διαχέουν σε
βάθος ένα πέπλο μυστηρίου. Συλλέγοντας τα πιο αξιόλογα κείμενα, όπου μέσα από
μια μελετημένη και προσεχτική ανάλυση των γεγονότων, θα προσπαθήσω να καταστήσω
δυνατή, η κατανόηση των αγγελικών δυνάμεων και τις παρεμβάσεις τους σε διάφορα
γεγονότα του Χριστιανισμού, αλλά και της ανθρώπινης ιστορίας.
Οι
δυνάμεις αυτές, έχουν επέμβει αρκετές φορές στην ανθρωπότητα και πιο
χαρακτηριστικά στα χρόνια που ζούσε ο Ιησούς Χριστός. Ακόμη, θα παρέμβουν
καταλυτικά και αποφασιστικά στο μέλλον, σύμφωνα με τα γεγονότα τα οποία μας
περιγράφει η «Αποκάλυψη» του Ιωάννη. Η σχέση που έχουν ανάμεσα στον Ελληνισμό
και στον Χριστιανισμό, είναι μια σχέση προστασίας, όπως και αρκετών σημαντικών
και ιερών προσώπων χριστιανικής θρησκείας.
Είναι
οι δυνάμεις των Αγγέλων ή Υιών του Θεού όπως αλλιώς ονομάζονται. Έχουμε πολλές
γραπτές αναφορές και κείμενα σχετικά με την παρουσία τους στην Αγία Γραφή, στα
απόκρυφα Ευαγγέλια, στα χειρόγραφα του Κουμράν, των Πατέρων της Eκκλησίας αλλά
και των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων.
Δυστυχώς
όμως, δεν έχει δοθεί η πρέπουσα σημασία των περιστατικών αυτών από το ιερατικό
κατεστημένο και δημιουργείται εντέχνως μια άγνοια παρεξηγώντας αυτά τα
γεγονότα. Μένοντας ο κόσμος ανενημέρωτος, δεν γνωρίζει ότι προστατεύεται από
κάποιες ανώτερες δυνάμεις. Οι δυνάμεις αυτές επιτηρούσαν την εξέλιξη του
ανθρώπινου γένους αλλά και θα το έχουν υπό την προστασία τους κατά τους
έσχατους καιρούς.
Θα
παραθέσω μια σειρά από κείμενα μέσα από επιλεγμένα χωρία της Αγίας Γραφής, όπου
φανερώνεται η παρουσία των αγγελικών οντοτήτων ή των Υιών του Θεού.
Θα
αναφερθώ στο γεγονός της τεκνοποίησης της Θεοτόκου Μαρίας, από τους γονείς της
Ιωακείμ και Άννα. Ο Ιωακείμ, είχε καταφύγει σ `ένα βουνό και η Άννα παρέμεινε
στο σπίτι της. Ήταν και οι δύο τους λυπημένοι και έκλαιγαν επειδή ο Θεός δεν
τους είχε δώσει μέχρι τότε ένα παιδί. Και οι δύο τους είχαν γεράσει και η Άννα
είχε μείνει στείρα. Όμως, ο Θεός τους λυπήθηκε και έστειλε τον Αρχάγγελο
Γαβριήλ, ο οποίος πήγε στο βουνό όπου ήταν ο Ιωακείμ και του λέει: «Χαίρε
Ιωακείμ. Εγώ είμαι Αρχάγγελος Κυρίου και ήρθα να σου πω ότι μέλλεις να
γεννήσεις μια θυγατέρα η οποία θα γεννήσει από την παρθενία της τον Βασιλέα του
κόσμου. Άφησε την λύπη και την πικρία της ψυχής σου και πήγαινε στο σπίτι σου
χαρούμενος. Άκουσε ο Θεός τη δέησή σου, και μόνο πήγαινε δοξάζοντας τον Θεό.»
Τα
ίδια είπε ο Αρχάγγελος πηγαίνοντας και στην γυναίκα του την Άννα. Ο Ιωακείμ,
ακούγοντας εκείνα τα λόγια, πήγε χαρούμενος σπίτι του βρίσκοντας και την Άννα
χαρούμενη από τα λόγια του Αρχαγγέλου. Εκείνη την νύχτα, η Άννα συνέλαβε την
Θεοτόκο Μαρία. Θεωρώ, ότι με την παρέμβαση του Αρχάγγελου Γαβριήλ, δίνεται στην
Άννα με υπερφυσικό τρόπο, το Θείο σπέρμα όπου μέλλει να γεννηθεί η Μαρία. Έτσι
την ονόμασαν την όγδοη ημέρα κατά το έθιμό τους, όπου σήμαινε «μόνο αυτή θέλει
γλιτώσει τους ανθρώπους από το κακό». Ύστερα από δεκαπέντε έτη, με παρόμοιο
τρόπο χαρίζει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στην Μαρία το Θείο σπέρμα εξ ουρανού, από το
οποίο θα γεννηθεί σε εννέα μήνες ο Κύριος.
Θα
παραθέσουμε τα γεγονότα σχετικά με την ιστορία του αστεριού της Βηθλεέμ, για το
οποίο προκαλούνται πολλά ερωτηματικά και δημιουργείται αρκετό ενδιαφέρον για το
τι πραγματικά μπορεί να συνέβη. Το Eυαγγέλιο του Ματθαίου, μας εξιστορεί ότι οι
μάγοι ξεκίνησαν μαζί με τον αστέρα από την Ανατολή και ήρθαν να προσκυνήσουν το
Θείο βρέφος ακολουθώντας την πορεία του. Συνομιλούν με τον Ηρώδη και όταν
φεύγουν ξαφνικά βλέπουν ξανά τον φωτεινό αστέρα.
«Και
ιδού ο αστέρας από την ανατολή επροπορεύετο και τους οδηγούσε έως ότου ήλθε και
εστάθη επάνω από τον τόπο όπου ευρίσκετο το παιδίον, ειδόντες δε τον αστέρα
εχάρησαν με μεγάλη χαρά, και ελθόντες εις την οικίαν, είδαν το παιδίον μετά
Μαρίας της μητρός αυτού, και άνοιξαν τους θησαυρούς τους, προσεκύνησαν αυτό,
και προσέφεραν δώρα, χρυσό, λίβανο και σμύρνα. Έλαβαν εντολή στο όνειρό τους να
μην επιστρέψουν προς τον Ηρώδη και ανεχώρησαν προς την πατρίδα τους από άλλον
δρόμο. Τότε ο Ηρώδης, όταν είδε ότι οι Μάγοι τον εξεγέλασαν, οργίστηκε και
έστειλε να σφάξουν όλα τα παιδιά που ήσαν στη Βηθλεέμ από δύο ετών και κάτω σύμφωνα
με τον χρόνο που του είπαν οι Μάγοι».
(Κατά
Ματθαίον, κεφάλαιο Β’, στίχοι 9-16.)
Έτσι,
βλέπουμε πως δύο χρόνια ακολουθούσαν οι μάγοι τον αστέρα από την Ανατολή και
ταξίδεψαν μέχρι την Βηθλεέμ, όπου, όταν κατέφθασαν, ο αστέρας στέκονταν επάνω
από την οικία που ήταν η Μαρία και ο Ιησούς.
Με
την ευκαιρία της αναφοράς μου στο αστέρι της Βηθλεέμ και της γέννησης του Θείου
βρέφους, θα παραθέσω τα λόγια του Ιωάννη του Δαμασκηνού ως προς την γέννηση του
Ιησού Χριστού.
«O
Κύρος ο
βασιλεύς των Περσών, κατασκεύασε ναό και αφιέρωσε σε αυτόν χρυσούς και αργυρούς
ανδριάντας των θεών και τον στόλισε με πολυτελείς λίθους˙ και εκείνες τις
ημέρες όπως διδάσκουν οι γραμμένες πτυχές, μόλις εισήλθε ο βασιλεύς στο ιερό
για να δεχθεί την εξήγηση του ονείρου του, είπε σε αυτόν ο ιερεύς Προύππιπτος: «Σε
συγχαίρω βασιλεύ, η Ήρα συνέλαβε εις την κοιλία της». Ο βασιλεύς λέγει
χαμογελώντας εις εκείνον: «Η πεθαμένη έχει συλλάβει;» Αυτός είπε: «Ναι, η
πεθαμένη ξαναζεί και την ζωή γεννά». Είπε ο βασιλεύς: «Τι εννοείς με αυτό,
εξήγησέ μου».
Ο ιερεύς απάντησε: «Αληθώς δέσποτα, έφθασες
εις την κατάλληλη στιγμή εδώ, διότι και τα ανδρικά και τα γυναικεία αγάλματα,
επέμεναν να χορεύουν όλη την νύχτα, λέγοντας μεταξύ τους: εμπρός, ας συγχαρούμε
την Ήρα. Και λένε εις εμέ, «εμπρός προφήτη, ας συγχαρείς την Ήρα και εσύ, διότι
αγαπήθη». Εγώ είπα, «πώς μπορεί να αγαπηθή αφού είναι δική μου;» Όπως έλεγαν τα
αγάλματα, αυτή ξαναέζησε και δεν λέγεται με κανέναν τρόπο Ήρα, αλλά Ουρανία.
Μέγας Ήλιος αγάπησε αυτήν. Τα γυναικεία αγάλματα έλεγαν προς τα ανδρικά, πως
τάχα διακωμωδούν το γεγονός: «Αυτή η οποία αγαπήθη είναι η Πηγή και όχι η Ήρα.
Η Ήρα ενυμφεύθη τον Δημιουργό. Ότι δικαίως ονομάζεται Πηγή, το αποδεχόμεθα. Το
όνομά της είναι Μαρία, αυτή που εις τα σπλάχνα της ως εις πέλαγος μεταφέρει
απέραντο πολυσήμαντο καράβι. Η δε Πηγή αυτή, έτσι ας γίνει κατανοητή, διότι
είναι πηγή του ύδατος, είναι πηγή του αοράτου πνεύματος, έχοντας ένα μόνον
ιχθύν ο οποίος λαμβάνεται με το αγκίστρι της θεότητος, ως να ευρίσκεται εις
θάλασσα, ολόκληρο τον κόσμο τρέφοντας από την ιδίαν του την σάρκα. Καλώς, είπε,
εκείνη φιλοξενεί τον Δημιουργό αλλά δεν γεννά τον Δημιουργό με τον ανθρώπινο
τρόπο, διότι αυτός ο οποίος εγεννήθη ως Δημιουργός, είναι ο υιός του
Δημιουργού, ο οποίος εφιλοτέχνησε το τρισυπόστατο μέγεθος των ουρανών με τας
πανσόφους ικανότητάς του, αφού δια του Λόγου στερέωσε την τρισυπόστατον αυτή
στέγη».
Εξακολουθούσαν
όμως τα αγάλματα να φιλονικούν δια την Ήρα και την Πηγή και όλα ομοφώνως είπαν:
«Όταν ολοκληρωθεί η ημέρα, θα μάθουμε όλοι την αλήθεια». Και αφού εστράφη ο
ιερεύς προς τον βασιλέα είπε: «Τώρα παράμεινε Kύριε δια το υπόλοιπο της ημέρας,
διότι θα υπάρξει πλήρης εξήγησης των γεγονότων, καθώς αυτό που προέκυψε δεν
είναι καθόλου τυχαίο».
Αφού
παρέμεινε εκεί ο βασιλεύς και έβλεπε τα αγάλματα, ξαφνικά άρχισαν να χορεύουν
οι κιθαρίσται κρούοντας τις κιθάρες και οι μούσες να τραγουδούν και όσα
αργυρόχρυσα τετράποδα και πτηνά υπήρχαν μέσα, το καθένα έβγαζε και μία φωνή. Ο
δε βασιλεύς επειδή τρόμαξε και κυριεύθη από φόβο, επρόκειτο να φύγει, διότι δεν
άντεχε την απροσδόκητο ταραχή. Ο δε ιερεύς Προύππιπτος, λέγει εις αυτόν: «Περίμενε
βασιλεύ διότι πλησιάζει η τέλεια αποκάλυψις, την οποίαν ο Θεός επέλεξε να
διασαφηνίσει σε μάς».
Αυτά
αφού ειπώθηκαν, εσχίσθη η οροφή του ναού και κατήλθε αστήρ φωτεινός υπεράνω
του αγάλματος της Πηγής και ακούσθη η ακόλουθος φωνή: «Δέσποινα Πηγή, ο
Μέγας Ήλιος με έστειλε να σου φανερώσω και ταυτόχρονα να υπηρετήσω τα
σχετικά με την γέννηση, καθοδηγώντας σε εις γάμον αμόλυντον. Μητέρα αφού γίνεις
του Πρώτου εις όλα τα τάγματα, θα είσαι η νύμφη του μοναδικού Τριαδικού Θεού.
Έτσι ονομάζεται το άσπορο βρέφος και είναι η αρχή και το τέλος, η αρχή της
σωτηρίας και το τέλος της απωλείας».
Και
μόλις ακούσθει αυτή η φωνή, όλα τα αγάλματα έπεσαν με το πρόσωπο και
εκλεπτύνθησαν και μόνο της Πηγής στεκόταν όρθιο˙ ο δε αστήρ στεκόταν πάνω από
αυτήν. Αμέσως ο βασιλεύς προστάζει να μαζευτούν όλοι οι σοφοί και οι ερμηνευτές
οι οποίοι ανήκουν εις το βασίλειό του ενώ οι κήρυκες με τις σάλπιγγες
παρουσιάσθησαν τρέχοντας. Μόλις είδαν τον αστέρα άνωθεν της Πηγής και το στέμμα
με τον αστερωτό λίθο και τα αγάλματα τα οποία είχαν συντριβεί εις το έδαφος,
είπαν οι σοφοί:
«Βασιλεύ,
ρίζα θεϊκή και βασιλική ανέτειλε φέρνοντας το ήθος του ουρανίου και επιγείου
βασιλέως˙ διότι η Πηγή είναι η κόρη της Μαρίας της Βηθλεεμίτιδος˙ το δε
στέμμα είναι βασιλικό χαρακτηριστικό, ενώ ο αστήρ ο οποίος προξενεί τον
θαυμασμό είναι ουράνιο μήνυμα δια τους ανθρώπους. Από τον Ιούδα ανηγέρθη η
βασιλεία που απορρίπτει όλα τα μνημόσυνα των Ιουδαίων. Αυτό το μήνυμα
απομακρύνει τους θεούς, καθώς έφθασε το τέλος της δόξης των˙ διότι Αυτός ο
οποίος έρχεται έχει μεγαλυτέραν αξίαν δια να αφήσει τους νέους θεούς εις την
θέση τους. Τώρα βασιλεύ στείλε απεσταλμένους εις τα Ιεροσόλυμα, διότι θα
συναντήσεις τον Υιόν του Παντοκράτορος να ευρίσκεται εις γυναικείαν αγκάλην».
Παρέμεινε
ο αστήρ άνωθεν της Πηγής, της καλούμενης Ουρανίας, έως ότου ήλθαν οι μάγοι και
μαζί των επορεύθη˙ ο βασιλεύς λοιπόν των Περσών χωρίς να καθυστερήσει και να
περιμένει, προσεκάλεσε τους μάγους του δικού του βασιλείου και τους έστειλε με
δώρα να προσκυνήσουν τον βασιλέα των εθνών ο οποίος εγεννήθη καθιερώνοντας την
αρχή μιας νέας ζωής.
…..ο
Ηρώδης κάλεσε κρυφά τους μάγους και εξακρίβωσε πότε φανερώθη ο αστήρ. Αυτοί
είπαν εις αυτόν ότι «σήμερα κλείνουμε ένα χρόνο κοιτάζοντας τον αστέρα και τώρα
οδοιπορούμε έχοντας οδηγό αυτον». Ζητούσε τότε ο Ηρώδης να μάθει τον χρόνο της
γεννήσεως του Χριστού, μη θέλων να τον τιμήση, αλλά να τον αφανίση. Και οι
Ιουδαίοι ζητούσαν από τους μάγους να μάθουν για το γεγονός της γεννήσεως και
τον λόγο για τον οποίον ευρίσκοντο εκεί. Και είπαν οι μάγοι: «Αυτόν τον οποίον
ονομάζατε μεσσία εγεννήθη». Οι Ιουδαίοι θορυβήθηκαν και δεν τολμούσαν να τους
φέρουν αντίρρηση. Είπαν εις αυτούς: «Μιλήσατε για ουράνια δίκη εις ημάς˙ τι
γνωρίζετε;» Αυτοί απάντησαν: «Εξαιτίας της απιστίας σας υποφέρετε και ούτε με
όρκο, ούτε δίχως όρκο πιστεύετε. Ο Χριστός, ο Υιός του Υψίστου, εγεννήθη
καταλύοντας τον νόμο σας και τας συναγωγάς σας».
Αυτοί,
αφού συσκέφθησαν μεταξύ των, τους προέτρεψαν να δεχθούν τα δώρα τους και εις
την συνέχεια να σιωπήσουν εις την χώρα τους για να μην γίνει κάποια αποστασία
εις αυτούς.
Οι
δε μάγοι είπαν: «Εμείς εκομίσαμεν προς τιμήν του τα δώρα μας για να
ανακοινώσουμε όσα σπουδαία και άξια θαυμασμού έχουν γίνει εις την χώρα μας, την
στιγμήν που εγενάτο Αυτός. Και εσείς προτείνετε αφού λάβουμε από εσάς δώρα, να
αποκρύψουμε όσα έχουν φανερωθεί δια την επουράνια θεότητα, και να αποκρύψουμε
τις εντολές του ιδίου του βασιλέως;»
Αυτοί
(οι Ιουδαίοι) φοβισμένοι και παρακαλώντας τους πολλές φορές, τους εδίωξαν˙ οι
δε (μάγοι) εξερχόμενοι των Ιεροσολύμων έφθασαν καθοδηγούμενοι από τον αστέρα
εις το δεσποτικό βρέφος˙ και είδαν την μητέρα με το παιδίον και υποκλινόμενοι
άνοιξαν τους θησαυρούς τους, προσφέροντας εις Αυτόν ως δώρα, χρυσόν, λίβανον
και σμύρναν. Τότε επληρώθη ο λόγος του προφήτου: «Βασιλείς Αράβων και Σαββά, θα
προσκομίσουν δώρα˙ και θα δοθούν εις Αυτόν από τον χρυσόν της Αραβίας».
Είπαν
δε οι Μάγοι προς την Παρθένον: «Πώς ονομάζεσαι περίφημε Παρθένε;» Λέγει αυτή, «Μαρία».
Οι δε, «Από πού προέρχεσαι;» Λέγει αυτή, «Απ’ αυτήν, την χώρα της Βηθλεέμ». Οι
δε, «Δεν απέκτησες λοιπόν κάποιον άνδρα;» Αυτή δε ισχυρίστηκε, «Έχω μόνον
μνηστευθεί, αφού έγιναν προγαμιαία συμβόλαια». Οι δε μάγοι είπαν εις αυτήν: «Σε
ποιό γένος ανήκεις αφότου εγέννησες εκείνον;» Η δε είπε, «Εις γένος
βασιλικόν και ιερατικόν του Δαυίδ και του Ααρών εγώ ανήκω, από τη ρίζα του
Ιούδα, θυγατέρα του Ιωακείμ, γέννημα της Άννης». Αυτοί ευλαβικά είπαν εις
εκείνην, «Μητέρα των μητέρων, όλοι οι θεοί των εθνών σε εμακάρισαν. Το καύχημά
σου μεγάλο, διότι υπερέβης όλας τας ενδόξους γυναίκας και απεδείχθης
βασιλικοτέρα όλων των βασιλισσών».
Το
δε παιδίον εκάθητο εις το έδαφος και μόλις είχε εισέλθει εις το δεύτερον
έτος της ζωής του. Κατά ένα μέρος είχε τα χαρακτηριστικά της μητέρας του,
διότι αυτή ήταν μικρά, με απαλό δέρμα και σιτόχρωμα μαλλιά τα οποία είχε δεμένα
με ωραίο τρόπο.
Έχοντας
μαζί τους ένα παιδί ζωγράφο, έφεραν στην χώρα τους την εικόνα και των δύο, και
την τοποθέτησαν στο ιερό τους, ώστε να προσκυνηθεί απ’ όλους, γράφοντας εις
αυτήν τα εξής: «Εις το θεϊκό ιερό, εις τον διήλιο Θεό, τον μεγάλο Βασιλέα
Ιησού, το Περσικό κράτος αφιέρωσε».
Μόλις
νύκτωσε, εφανίσθη εις αυτούς απαστράπτων άγγελος φοβερός την όψιν, λέγοντάς
τους: «Φύγετε γρήγορα από εδώ, μήπως σχεδιάσουν κάποιο κακό εναντίον σας». Εκείνοι
είπαν με φόβο, «Και ποιός είναι εκείνος θείε στρατηγέ που έχει σχέδια κακά δι’
αυτήν την αποστολή;» Αυτός είπε, «Ο Ηρώδης, ο Βασιλεύς των Ιουδαίων». Υπακούοντας
οι μάγοι στην συμβουλή του αγγέλου, ανέβησαν εις γρήγορα άλογα και ανεχώρησαν
από διαφορετικό δρόμο για την χώρα τους».
Α.
Μονή εσφιγμένου, κώδικας 14, φφ. 195α-209α.
Β.
Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, κώδικας 14, φφ. 97β-107β.
«Εις
αυτόν θα μεταφέρουν οι ιερείς προσφέροντάς τον χρυσό, σμύρνα και λίβανο».
(Σίβυλλα,
Λόγος πρώτος)
Το
Άγιον Όρος, η Μονή του Σινά, το Βατικανό και άλλες βιβλιοθήκες της Ευρώπης,
σώζουν πολύτιμα αρχαία χειρόγραφα, περγαμηνές, κώδικες και εικόνες
ανυπολόγιστης πνευματικής, ιστορικής και θρησκευτικής αξίας. Θα ήταν πολύ
ωφέλιμο για όλη την ανθρωπότητα, να δώσουν στη δημοσιότητα όλοι αυτοί οι
πνευματικοί χώροι, τις γνώσεις που έχουν κρυμμένες στις βιβλιοθήκες τους, ώστε
να μην παραπλανάται ο κόσμος έχοντας λανθασμένες αντιλήψεις, αλλά και να
αποκαλυφθεί η αλήθεια όσον αφορά τον ρόλο και την προσφορά των αρχαίων Ελλήνων.
Η
επίσημη εκκλησία θα πρέπει να γνωστοποιήσει στο ευρύ κοινό, το οποίο
διακατέχεται από άγνοια, τα σπουδαία λόγια των χειρογράφων της αρχαιότητας, που
κρύβονται επιμελώς ακόμη και από τα μοναστήρια του Αγίου Όρους, τα οποία έχουν
στην κατοχή τους τεράστιες συλλογές από χειρόγραφα και κώδικες παγκόσμιας
σημασίας.
Υπάρχουν
σαφείς πληροφορίες από τον αρχαίο ελληνικό κόσμο και από τους Πατέρες της
Εκκλησίας, που, αν δοθούν στην δημοσιότητα, θα διαπιστώσει ο χριστιανικός
κόσμος, ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν πολυθεϊστές ή ειδωλολάτρες,
δημιουργώντας έναν εξαιρετικό πολιτισμό, εξελίσσοντας κάθε τέχνη και επιστήμη,
σε αντίθεση με άλλους λαούς της αρχαιότητας, όπως: οι Ρωμαίοι, οι Αιγύπτιοι, οι
Βαβυλώνιοι, οι Χαλδαίοι, οι Φιλισταίοι, οι Εβραίοι, κ.α, οι οποίοι λάτρευαν
ζώα, φίδια και πολλές άλλες υπαρκτές και ανύπαρκτες οντότητες.
ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ
ΜΕ ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ
Στην
Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, υπάρχει χειρόγραφος κώδικας του 17ου
αιώνα, ο οποίος αναφέρει φράσεις αρχαίων Ελλήνων σοφών που έχουν διασωθεί.
Ο
Κλεομήδης είπε: «Θα γεννηθεί από αμόλυντη κόρη και παίρνει σάρκα από την ίδια
και γίνεται ο ίδιος τέλειος δημιουργός του όλου και αφού καταπάτησε τον θάνατο
και τον διάβολο κατήργησε, χαρίζει την ζωή στον κόσμο…»
Στην
Ιερά Μονή Διονυσίου του Άγιου Όρους, υπάρχει κώδικας ο οποίος αναφέρει ότι ο
Αριστοτέλης είπε τα παρακάτω:
«Η
σοφία του Θεού και ο λόγος του τρεις φορές μεγάλη, ακούραστη όσον αφορά τη φύση
η γέννηση του Θεού.»
Στην
Ιερά Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους, μπροστά στην κεντρική πύλη, υπάρχουν δύο
τοιχογραφίες οι οποίες απεικονίζουν δύο αγιογραφίες, η μια του Απόλλωνα και η
άλλη του Έλληνα βασιλέα της Αιγύπτου Θούλη, να κρατάνε και οι δύο πάπυρους,
στους οποίους αναγράφονται λόγοι, οι οποίοι βρίσκονται σε χειρόγραφα της μονής.
Ο
πάπυρος τον οποίο κρατάει στην αγιογραφία ο Απόλλων ονομαζόμενος ως «σοφός» και
όχι ως «Θεός», καταγράφεται ότι: «Εγώ καταγγέλω εν τρισίν ένα μόνον υψιμέδοντα
Θεόν, λόγος άφθιτος σε αδαεί κόρη έγκυος έσεται.» Επίσης, ο πάπυρος τον οποίο
κρατάει ο επονομαζόμενος ως «σοφός» βασιλέας Θούλης, αναφέρει ότι: «Ο Πατήρ
γόνος, και ο γόνος Πατήρ, άσαρκος σαρκικός γέγονε, Θεός υπάρχων».
Αναφορές των Πατέρων
της Εκκλησίας
Ο
Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, στο έργο του «Στρωματείς», ο Απόστολος Παύλος λέει: «Λάβετε
και τις ελληνικές βίβλους, γνωρίστε την Σίβυλλα, η οποία δηλώνει έναν Θεό και
τα μέλλοντα, και θα βρείτε με περισσότερη σαφήνεια γραμμένο τον Κύριο Ημών
Ιησού Χριστό.»
Μας
υπονοεί ο Απόστολος Παύλος, ότι οι Έλληνες είχαν ήδη γνωστοποιήσει με
περισσότερη σαφήνεια την έλευση του Ιησού Χριστού, από τους Ιουδαίους, έχοντας
κι αυτός εβραϊκή καταγωγή. Οι Σίβυλλες όχι μόνο προφήτεψαν σχετικά με τον
Ιησού, αλλά αναφέρουν και πολλά γεγονότα που αφορούν το μέλλον, όπως μας τα
περιγράφει αργότερα, και η «Αποκάλυψη» του Ιωάννη.
Ο
Άγιος Ιουστίνος, γεννήθηκε το 110 μ.Χ., ο οποίος διετέλεσε και Επίσκοπος της
Ρώμης όπου και μαρτύρησε. Διέσωσε και έγραψε αρκετά σπουδαία κείμενα πολλά από
τα οποία σώζονται ακόμη.
«Είναι
εύκολο σε εσάς να μάθετε για την σωστή θεοσέβεια από την αρχαία Σίβυλλα, όπου
από μια ισχυρή έμπνευση μας διδάσκει αυτά με τους χρησμούς, τα οποία είναι πολύ
κοντά στη διδασκαλία των προφητών.(εννοεί τους Εβραίους προφήτες.) Αυτήν την
Σίβυλλα, πολλοί συγγραφείς την αναφέρουν ως προφήτη. Άνδρες Έλληνες, υπακούστε
στην αρχαιότατη και πολύ παλιά Σίβυλλα, της οποίας οι πάπυροι συμβαίνει να
σώζονται σε όλη την οικουμένη, οι οποίοι μας διδάσκουν δια μέσω των χρησμών,
σχετικά με το ότι θα συμβεί η μέλλουσα παρουσία του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού,
φανερά και με σαφήνεια τα προλέγει.»
…Ο
Ορφέας, για έναν μόνο Θεό κήρυξε, λέγοντας ότι: «ένας είναι και είναι
αυτογγένητος, με τον λόγο του οποίου έγινε ο ουρανός, η Γη και η κτίσης όλη.»
(Άγιος Ιουστίνος, «Λόγος Παραινετικός προς
Έλληνες».TLG)
Ο
Άγιος Ιουστίνος μας λέγει επίσης, ότι:
«και
την αρχαίαν και σφόδρα παλαιά Σίβυλλα και Πλάτων και Αριστοφάνης και έτεροι ως
χρησμωδού μέμνηται, δια χρησμών ημάς διδάσκειν περί ενός και μόνου Θεού.» (Άγιος
Ιουστίνος, Cohortatio ad gentiles, 16, d. Πηγή TLG.)
Ο
Άγιος Αθανάσιος, ένας από τους πιο αξιόλογους Πατέρες της εκκλησίας, ήταν
διευθυντής της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. Σε λόγους του, είχε πει ότι η
Σίβυλλα η Ερυθραία, έζησε τρεις χιλιετίες πριν την εποχή του.
«εξ
Ελληνικής και εκ Ρωμαϊκής γραφής, αρχαιοτάτης σαφώς, αποδείξω την Αρείου μανίαν
προ τρις χιλίων ετών υπό της Ερυθραίας προρρηθείσαν». (Άγιος Αθανάσιος, De
decretis Nicaenae synodi, 40,18,4. Πηγή TLG)
Ο
ίδιος, έχοντας δίπλα του ένα μεγάλο μέρος της γνώσης της ανθρωπότητας, κατάφερε
να συλλέξει και μας διέσωσε ένα μεγάλο μέρος των προφητειών των Ελλήνων σοφών
και των Ελληνικών μαντείων.
Σε
απόσπασμά του από το «Εξηγητικόν περί του εν Αθήναις ναού», βρίσκουμε αναφορές
του σχετικά με τις μαρτυρίες των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων περί της ελεύσεως
του Χριστού.
Λέγεται,
ότι ο Χείλων είπε: «Άφθαρτος φύσις του Θεού θα γεννηθεί, εξ αυτού ο ίδιος ως
ουσία και λόγος.»
Ο
Μένανδρος είπε: «Το ένα τρία και τα τρία ένα. Η γη εγκυμονεί τον ουράνιο
βασιλέα.»
Ο
Ερμής είπε: «Ένα και μοναδικό ήταν φως νοερό το οποίο προϋπήρχε και ήταν ένωση
από το νου δια του φωτός και του πνεύματος.» «Το να κατανοήσεις τον Θεό είναι
βέβαια δύσκολο, ενώ να τον εκφράσεις είναι αδύνατον.» «Ο Θεός δεν είναι ούτε
άγγελος, ούτε δαίμονας, ούτε κάποια άλλη ουσία, γιατί είναι ο Κύριος των
Πάντων, και πηγή και ζωή και φως και νους και πνεύμα και τα πάντα υπάρχουν σε
αυτόν και απ’ αυτόν.»(Μονή Διονυσίου, 281,φ 103α)
«στα
χρόνια της βασιλείας του Σώστρι, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος ο Αιγύπτιος, άνδρας
φοβερός στη σοφία, εξέφρασε τρεις μέγιστες υποστάσεις και του δημιουργού το
όνομα μίαν δε θεότητα είπε.» (Ιωάννης Μαλάλας, Χρονογραφία, σελ.26. TLG)
Ο
Σοφοκλής είπε: «Μέσα στις αλήθειες, ένας είναι ο Θεός, αυτός που κατασκεύασε
τον ουρανό και την μακρά γη, τον κυματισμό της θάλασσας και τις ορμές των
ανέμων.»
Ο
Αριστοτέλης είπε: «Ακατάβλητος φύσις Θεού θα γεννηθεί που δεν έχει αρχή. Από
αυτόν αποκτά ουσία ο παντοδύναμος λόγος.»(Μονή Διονυσίου, 167,φ 151,α)
Μέσα
από τα διασωθέντα λόγια, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι υπήρχε η μονοθεϊστική
και όχι η πολυθεϊστική άποψη από τις μεγάλες μορφές τις ελληνικής φιλοσοφίας.
Οι Σίβυλλες και οι προφητείες τους
Οι
Σίβυλλες, ήταν οι αρχαίες μάντισσες, ιέρειες των διάφορων μαντείων του
Απόλλωνα, όπου κατά καιρούς, έδωσαν πολλές σημαντικές προφητείες, όπου σήμερα
σώζονται ελάχιστα κείμενα. Οι γυναίκες αυτές είχαν την ικανότητα να μαντεύουν
τα μέλλοντα αυθόρμητα, όταν περιέρχονταν σε έκσταση. Η λέξη, λέγεται ότι είναι
σύνθετη και προέρχεται από τον δωρικό τύπο του ουσιαστικού «Θεός» (Σιός) και
βουλή, δηλαδή θεϊκή βούληση.
Η
Σίβυλλα η Ερυθραία ή Ηροφίλη, από την περιοχή των Ερυθρών η οποία έζησε πριν
τον Τρωικό πόλεμο.
Η
Σίβυλλα η Δελφίς η επονομαζόμενη και ως Άρτεμις η οποία έζησε προ του Τρωικού
πολέμου.
Η
Σίβυλλα η Λαμία.
Η
Σίβυλλα η Λίβυσσα.
Η
Σίβυλλα η Έλισσα η οποία έγραψε διάφορους χρησμούς.
Η
Σίβυλλα η Κολοφώνα η οποία εκλήθη και Λάμπουσα ως απόγονος του γνωστού μάντη
Κάλχα.
Η
Σίβυλλα Θετταλή ονομαζόμενη και ως Μαντώ, απόγονος και αυτή του γνωστού μάντη
Τειρεσία.
Η
Σίβυλλα η Φρυγία.
Η
Σίβυλλα η Κυμαία, ή Αμαλθία ή και Εροφίλη.
Η
Σίβυλλα η Χαλδαία, αποκαλούμενη και ως Εβραία ή Περσίς εκ του γένους του Νώε.
Η
Σίβυλλα η Κυμμερία από την Ιταλία.
(Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το αρχαίο
λεξικό «Σουίδα».)
Η
Σίβυλλα η Κυμαία προφήτεψε ότι:
«Θα έλθει Υιός Θεού στη Γη και θα φορέσει
σάρκα ανθρώπινη, όπως οι θνητοί της Γης. Θα φέρει το όνομά του τέσσερα φωνήεντα
και δύο σύμφωνα.»(πρόβλεψε το όνομά του, ΙΗΣΟΥΣ)(Ευσέβιος Καισαρείας,
Εκκλησιαστική Ιστορία.)
Ο
Ευσέβιος Καισαρείας, μας λέει ότι η Σίβυλλα η Ερυθραία έζησε την έκτη γενιά
μετά τον κατακλυσμό, και ήταν ιέρεια του Απόλλωνος. Προφήτευσε μέσω της
ακροστιχίδας την φράση «ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ». Η αρχή κάθε
σειράς, αρχίζει και με ένα γράμμα της συγκεκριμένης φράσης. Ο χειρόγραφος
κώδικας βρίσκεται και στην Ιερά Μονή Διονυσίου του Αγίου Όρους. Είναι του 16ου
αιώνος και είναι αντιγραφή ενός παλαιότερου. Η Σίβυλλα έζησε αιώνες πριν την
έλευση του Ιησού και με την χάρη του Θεού αναφέρει όχι μόνο ότι είναι Υιός του
Θεού, αλλά και Σωτήρ της ανθρωπότητας.
1.Παναγιώτης Τουλάτος: «Τα αρχεία της χαμένης
γνώσης», σελ. 323, Εκδόσεις: «Πύρρα», 2003, (βιβλίο κόκκινο).
2.Ιωάννης Παπαζήσης: «Κώδικες Αρχαίων Ελλήνων»,
σελ. 278, Εκδόσεις: «Κάδμος».
3.Ευσέβιος Καισαρείας, «Εις τον βίον
Κωνσταντίνου» (Constantini imperatoris oratio ad
coetum sanctorum), Λόγος Πέμπτος. Στο
κεφάλαιο 18, 2, στίχο 29, υπάρχει η συγκεκριμένη φράση στην ακροστιχίδα “ΙΗΣΟΥΣ
ΧΡΕΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ” των λόγων της Σίβυλλας της Ερυθραίας. CD ROM
“TLG”.
4.Ιερά Μονή του Σινά, Κώδικας 42, φφ. 286α-287α,
14ος αιώνας.
5.Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, Κώδικας 419, φ.
270α, συλλογή Λαύρας Αγίου Σάββα, 14ος αιώνας.
Η
ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΤΕΙΟΥ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Ο
Ρωμαίος ιστορικός Σουετώνιος, (75-169 μ.χ.) αναφέρει πως στην εποχή του
Κικέρωνα, (106-48 π.χ.) το Μαντείο των Δελφών είχε δώσει τον εξής χρησμό για
την έλευση του Ιησού Χριστού:
«Όταν
στην Ρώμη και Αίγυπτο θα βασιλεύει ένας Βασιλέας, τότε θα παρουσιασθεί η μεγάλη
βασιλεία του αγνού και αθάνατου Βασιλέα, που θα κρατήσει τα σκήπτρα όλης της
γης στους αιώνες που θα ΄ρθουν».
Ο
Αυτοκράτορας, ανήσυχος ρώτησε που και πότε θα έρθει αυτός ο βασιλιάς και πήρε
δεύτερη απάντηση από το μαντείο των Δελφών:
«Όταν
ένα αστέρι που θα μοιάζει με ήλιο, θα φανεί στον ουρανό μέρα μεσημέρι, τότε θα
έρθει κρυφά, ο λόγος του υψίστου, που θα έχει σάρκα όμοια με τους θνητούς.
Κάποτε, θα έρθει κάποιος στην διχασμένη αυτή γη, που θα γεννηθεί σαν άνθρωπος,
αλλά θα είναι Θεός και θα καταργήσει τη φθορά των ανθρώπων από τα ανίατα πάθη,
και αυτόν θα τον φθονήσει άπιστος λαός και θα κρεμαστεί με θάνατον ως κακούργος».
Όταν
ρωτήθηκε και πάλι η Πυθία, από που προέρχεται αυτός ο χρησμός, απάντησε ότι:
«Ένας
ουράνιος με αναγκάζει να δώσω το χρησμό, ο οποίος είναι φως με τρείς λάμψεις».
Αυτή η προφητεία, δόθηκε γύρω στο 48 π.χ. από το Μαντείο των Δελφών,
στον Αυτοκράτορα της Ρώμης Κικέρωνα. Οι προφητείες που έπερναν κατά καιρούς οι
αυτοκράτορες, φυλάσσονταν επί χρόνια στα αυτοκρατορικά αρχεία, και αργότερα,
είχαν την τύχη να σώζονται στις
βιβλιοθήκες τους.
Κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί τα Μαντεία να πίστευαν και να
διακατέχονταν από ειδωλολατρικής φύσεως απόψεις και ιδέες, και από την άλλη να
προφήτευαν την έλευση του Ιησού Χριστού, μέσω του αστέρα της Βηθλεέμ και τον
θάνατό του από άπιστο λαό.
Οι προφητείες του Διός, (Μαντείο Σέραπις Ζευς) του Απόλλωνος, (Δελφοί)
του Ερμή, των Σιβυλλών και των αρχαίων Ελλήνων σοφών, αποκαλύπτουν τον Υιό και
Λόγο του Θεού, αλλά και την αληθινή φύση και αποστολή τους, οι οποίοι ήταν
υπηρέτες και προπομποί του Ιησού Χριστού.
Η Προφητεία του Αισχύλου
Ο τραγικός ποιητής Αισχύλος, (Βιβλίο τρίτης Γυμνασίου, Δραματική Ποίηση,
Αισχύλος, «Προμηθέας Δεσμώτης», στίχοι 1085-1090), στο έργο του «Προμηθέας
Δεσμώτης», στην συνομιλία μεταξύ του Ερμή και του Προμηθέα, ο Ερμής λέει το
εξής καταπληκτικό:
«Και μην προσμένεις λύτρωση από το μαρτύριό σου πριν βρεθεί κάποιος Θεός
που θα θελήσει να πάρει πάνω του όλα τα πάθη σου και να πάει στα σκοτάδια του
Άδη στον κάτω κόσμο».
Στον στίχο 993, έχουμε τον Προμηθέα να λέει τα εξής:
«ας κυβερνά κι ας κάνει της κεφαλής του, όσος καιρός του μένει ακόμα,
γιατί δε θα΄ναι των Θεών κύριος για πάντα».
Ο Αισχύλος, ήταν ο μεγαλύτερος τραγικός ποιητής του αρχαίου κόσμου και
συνέθεσε γύρω στις εβδομήντα τραγωδίες, από τις οποίες σώζονται μόλις επτά. Ο
Αισχύλος, είχε άμεση σχέση με το ιερατείο της Ελευσίνας. Ήταν γιός του ιερέα
των Ελευσίνιων μυστηρίων, του Ευφορίωνα, κι έτσι γνώριζε μυστικά αρχαιοτάτων
χρόνων και της καταγωγής των Ελλήνων. Λέγεται, ότι ο Αισχύλος κυνηγήθηκε και
διώχτηκε από ανθρώπους του ιερατείου, επειδή τόλμησε να βγάλει προς τα έξω
γνώσεις, οι οποίες θεωρούνταν από τον ιερατικό κύκλο απόρρητες για τους κοινούς
ανθρώπους. Αποκάλυψε κάποια μυστικά, τα οποία βρίσκονται μέσα στο έργο του «Προμηθέας
Δεσμώτης», που σήμερα μας είναι γνωστό, ενώ τα άλλα δύο (Προμηθέας Πυρφόρος και
Προμηθέας Λυόμενος) θεωρούνται χαμένα.
Άλλο ένα σημαντικό απόσπασμα που το θεωρώ και ως μια αποκαλυπτική
προφητεία, είναι ο διάλογος μεταξύ της Ιούς, της κόρης του Ινάχου και του
Προμηθέα.
«ΙΩ:Μπορεί ποτέ την εξουσία να χάσει ο Δίας;
ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ:Θα χαιρόσουν, βέβαια, να δεις μια τέτοια τύχη.
ΙΩ:Πως αφού απ’αφορμή του Δία τέτοια φριχτά υποφέρω πάθη.
ΠΡ:Μπορείς λοιπόν να χαίρεσαι γιατί θα γίνει.
ΙΩ:Και ποιός θα του αφαιρέσει της αρχής το σκήπτρο;
ΠΡ:Ο ίδιος με τα καμώματα του.
ΙΩ:Και με ποιό τρόπο; Πες μου το, αν δεν βλάπτει.
ΠΡ:Γάμο θα κάμει τέτοιο που θα μετανιώσει.
ΙΩ:Με Θεά ή με θνητή; Απάντησέ μου, αν κάνει να το πεις.
ΠΡ:Μη με ρωτάς. Αυτό δεν πρέπει από το στόμα μου να βγεί.
ΙΩ:Και θα ξεθρωνιαστεί, λοιπόν, από την γυναίκα του;
ΠΡ:Παιδί τρανότερο από αυτόν θα γεννήσει.
ΙΩ:Και ποιός αν δεν το θέλει ο Δίας θα’ναι αυτός;
ΠΡ:Κάποιος απόγονος σου πρέπει να’ναι.
ΙΩ:Τι είπες; Παιδί δικό μου από τα πάθη σου θα σε λυτρώσει;
ΠΡ:Ναι, τρείς γενιές μετά τις δέκα πρώτες.»
Προφητεύει, πως ο δέκατος τρίτος απόγονος της Ιούς και του Έπαφου, θα
λυτρώσει τον Προμηθέα από τα πάθη του. Ο Προμηθέας, αποκαλύπτει ότι ο Δίας θα
εκθρονιστεί από ένα παιδί, που θα γεννηθεί από μελλοντικό γάμο. Η Ιώ, κόρη του
Ινάχου βασιλέως του Άργους, παίρνει την απάντηση πως ο λυτρωτής του κόσμου θα
έρθει μετά από 13 γενιές. Αν σκεφτούμε, ότι ο Αισχύλος έζησε γύρω στο 470 π.χ.
και υπολογίσουμε ότι 13 επί 35 χρόνια η γενιά, ερχόμαστε στα χρόνια που γεννήθηκε
και έζησε ο Ιησούς Χριστός.
Όλη η ανθρωπότητα π.Χ. ανέμενε το ερχομό ενός Σωτήρα που θα λύτρωνε την
αμαρτία από τον θάνατο. Ο αρχαίος κόσμος προφήτευσε με διαφόρους
τρόπους το χαρμόσυνο γεγονός. Οι προφητείες π.Χ. είναι διάσπαρτες
μεταξύ των λαών όπου εδώ θα αναφερθούμε σε μερικές από αυτές.
Ο Βιργίλιος 70-19 Π.Χ. στο έργο του Σικελίδες Μούσαι γράφει: «Εκείνος
(ο αναμενόμενος) θα γίνει κοινωνός της ζωής των θεών, και θα τον δουν και
εκείνοι, και θα κυβερνήσει την οικουμένη η οποία θα ειρηνεύσει δια των αρετών
του πατρός. Αγαλλιά το σύμπαν για τον αιώνα που πλησιάζει. Είθε, ώ παί, να
διατηρήσω τόσο μέρος από την προχωρημένη μου ζωή και τόσο πνεύμα, που να είναι
αρκετό για να υμνήσω τα κατορθώματα σου.»
Ο Σωκράτης
στην
απολογία του είπε: « Ώ Αθηναίοι, σ’ όλη σας τη ζωή θα κοιμάστε. Με καταδικάζετε
σε θάνατο εμένα που κατάφερνα να σας ξυπνώ από τον ύπνο του σκοταδιού. Θα
κοιμάστε μέχρι που να σας λυπηθεί ο Θεός και να στείλει σ’ εσάς εκείνον, που θα
σας ξυπνήσει πραγματικά.».
Ο Πλάτων είχε γράψει στο βιβλίο του Νόμος και
Επινομείς: « Ο δίκαιος χωρίς να έχει αδικήσει θα μαστιγωθεί, θα δαρεί και τέλος
θα σταυρωθεί.»
Οι Σίβυλλες ήσαν μάντισσες της αρχαιότητας που
είχαν την ιδιότητα να προφητεύουν το μέλλον, πέφτοντας σε έκσταση όπως οι
Πυθίες. Γι αυτές κάνει λόγο ο Σωκράτης στο έργο του Πλάτωνος «Φαίδρος».
Η Σίβυλλη της Λιβύσσης προφητεύει στο έργο
αυτό. «Αυτός πραγματοποιώντας τα πάντα με τον λόγο θα θεραπεύει κάθε άνθρωπο,
θα καταπαύσει τους ανέμους με τον λόγο του και θα καθησυχάσει την θάλασσα την
φουρτουνιασμένη, αφού την πατήσει με πόδια ειρήνης και με πίστη. Σε πτύσματα
προσβλητικά τις παρειές του θα προσφέρει και την πλάτη του την αγνή σε
μαστιγώσεις θα στρέψει. Ενώ τον ραπίζουν, θα σιωπά, για να μη καταλάβει κανείς
ποιος είναι, τίνος (υιός) είναι, από πού ήλθε, για να μιλήσει στους νεκρούς.
Και θα φορέσει στεφάνι ακάνθινο και θα του τρυπήσουν με καλάμι την πλευρά κατά
την συνήθειά τους.»
Η Σίβυλλη η Δελφική στο έργο αυτό του
Πλάτωνος «Φαίδρος» προφητεύει. «Του Αθανάτου (Θεού) τον μέγα υιό,
πολυύμνητε, φανερώς εξυμνώ. Στον οποίο ο ύψιστος γονεύς θρόνο παρέδωσε για να
τον λάβει εκείνος, που δεν γεννήθηκε, ως δισυπόστατος που ήταν λόγω της σαρκός,
εμφανίσθηκε, και λούσθηκε στα ρεύματα του ποταμού Ιορδάνη, τα οποία οδηγεί
σέρνοντας με απαστράπτοντα πόδια τα κύματα.»
Η Σίβυλλη της Κυμαίας προφητεύει: «Στα
έσχατα χρόνια αντάλλαξε με την γη (τον ουρανό) και αφού ήλθε άσημος από τους
λαγόνες της παρθένου Μαρίας εξέπεμψε νέο φως……και σαν ήλθε από τον ουρανό,
ενδύθηκε θνητή μορφή, έγινε σάρκα μετά από πάροδο χρόνου και γεννήθηκε,
πλάσθηκε όμοιος με μορφή θνητού και γεννήθηκε ως παιδί, με παρθενικό τοκετό,
γεγονός που είναι μέγα θαύμα για τους θνητούς, αλλά καθόλου θαύμα για τον Θεό
Πατέρα και τον Θεό Υιό. Όταν γεννιόταν το βρέφος, η γή ήταν γεμάτη χαρά, ο
Ουράνιος θρόνος λαμπρύνθηκε και ο κόσμος ευφράνθηκε.»
Η αυτή (Σίβυλλη
της Κυμαίας) μάντισσα
στο βιβλίο του Πλάτωνα «Φαίδρος» προφητεύει. «Δύστυχε δεν ανεγνώρισες
τον Θεό σου, τον οποίο έλουσε, στο τριπλό ρεύμα του Ιορδάνη και πέταξε πνεύμα
επί πολύ (χρόνο), Αυτός ο οποίος πριν και της γης και του γεμάτου άστρα ουρανού
υπήρξε κυρίαρχος, με τον λόγο του πατέρα και το πνεύμα το αγνό, και μολονότι
ήταν δυνατός κατά σάρκα, πέταξε γρήγορος στον οίκο του πατέρα.»
«Θα μεταβεί στον Άδη για να διαδώσει σε όλους
την ελπίδα, και θα εκπληρώσει την μοίρα του θανάτου αφού κοιμηθεί επί τρείς
ημέρες και τότε απελευθερώνοντας τους νεκρούς θα τους οδηγήσει στο φώς,
κάμνοντας πρώτος την αρχή της αναστάσεως για τους εκλεκτούς.»
Επίσης οι Σίβυλλες, ομιλούν για την ενανθρώπιση του Θεού Λόγου ως
εξής: «Θα έλθει ο Υιός του Θεού εις την γη και θα φορέσει σάρκα ανθρώπινη,
εξομοιούμενος με τους θνητούς της γης. Θα φέρει το όνομα αυτού τέσσαρα φωνήεντα
και δύο άφωνα, 8 μονάδες, 8 δεκάδες και εκατοντάδα οκτώ, ήτοι 888.» Και
πράγματι η λέξης ΙΗΣΟΥΣ έχει 4 φωνήεντα και δύο σύμφωνα και κάνει 888.
Ι=10, Η=8, Σ=200, Ο=70, Υ=400, Σ=200 που το άθροισμα είναι
10+8+200+70+400+200=888.
Τα βιβλία της Π. Δ., γράφτηκαν τον 15ο
αιώνα π.Χ. και
αναφέρονται στην Διαθήκη, την συμφωνία του Θεού προς τον Άνθρωπο για την
αποκατάσταση του εις την Ουράνιο Βασιλεία και την είσοδο του εις την
αιωνιότητα.. Όλα τα βιβλία της Π.Δ. είναι διάσπαρτα με διάφορες προφητείες για
το σχέδιο του Θεού και αρχίζουν από την πτώση των πρωτοπλάστων. Σκιαγραφούν,
αμυδρά στην αρχή και έντονα μετά, την έλευση του Χριστού δια την σωτηρία του
Ανθρώπου. Η πρώτη προφητεία γράφτηκε το 1500 π.Χ. και η τελευταία το 440 π.Χ.
Προφητεία . Γέν. 3,15. «Έχθρα θα βάλω
ανάμεσα σ’ εσένα (τον διάβολο) και στην γυναίκα κι ανάμεσα στο σπέρμα σου και
στο σπέρμα της. Εκείνος θα σου συντρίψει την κεφαλή κι εσύ θα του πληγώσεις την
φτέρνα..» Με αυτά τα λόγια, ο Θεός προς τους πρωτοπλάστους και τον όφη το
διάβολο μαρτυρεί τον ερχομό του Χριστού για την αποκατάσταση του Ανθρώπου εις
την αρχική του κατάσταση πριν από την πτώση. Ο δε διάβολος το πνευματικό
σύμβολο του κακού δεν θα μπορέσει να βλάψει Εκείνον (τον Χριστό) παρά μόνο στον
θάνατο του γιατί θα ακολουθήσει η Ανάσταση του.
Προφητεία
Ησ. 7,14 (736 π. Χ.) «Η Παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιό, ο οποίος θα
ονομαστεί Εμμανουήλ» (στα Εβραϊκά σημαίνει ο Θεός αναμεταξύ μας).
Προφητεία
Μιχ. 5.2 (8ος αιώνας π.Χ.). «Εγώ ο Κύριος θα παραδώσω
το λαό μου στους εχθρούς του, ωσότου μια γυναίκα γεννήσει το αναμενόμενο
παιδί…όλοι οι λαοί θα αναγνωρίζουν την μεγαλοσύνη Του. Αυτός θα φέρει την
ειρήνη.»
Προφητεία
Ησαία.42,6.
«Φως των εθνών σε έκανα, τα μάτια για να ανοίξεις των τυφλών, τους αιχμαλώτους
από τα δεσμά να ελευθερώσεις, κι αυτούς που κατοικούν στα σκότη απ’ την υπόγεια
φυλακή. Εγώ είμαι ο Κύριος αυτό είναι το όνομα μου. Τη δόξα μου δεν θα την δώσω
σε άλλον, ούτε την φήμη μου στα είδωλα……όσα είναι για να γίνουν σας τα
αναγγέλλω από πριν.»
Προφητεία
Ζαχαρία: 11,12
«Τότε τους είπα. Αν σας φαίνεται καλό, δώστε τον μισθό μου.
Αν όμως όχι, κρατείστε τον. Μου
μέτρησαν λοιπόν τριάκοντα αργύρια.».
Εκπλήρωση: Ματθ.16.14 «Τότε ο Ιούδας ο
Ισκαριώτης, ένας από τους δώδεκα
μαθητές σηκώθηκε και πήγε στους
αρχιερείς και τους είπε: Τι θα μου δώσετε; κι εγώ θα
σας τον προδώσω. Αυτοί του μέτρησαν
τριάκοντα αργύρια.».
Προδόθηκε από ένα φίλο.
Προφητεία
Ψαλμ.55.13-15.
«Δεν είναι ένας εχθρός που με προσβάλλει αυτό θα το υπέφερα. Δεν είναι ένας
αντίπαλος που θριαμβεύει εναντίον μου, μπροστά του θα κρυβόμουν. Αλλά είσαι εσύ,
άνθρωπος της σειράς μου, ο έμπιστος φίλος μου. Που μεταξύ μας φιλικά
μιλούσαμε κι αρμονικά βαδίζαμε εις τον οίκο του Θεού.»
Εκπλήρωση: Ματθαίος. 26 49-50. «Αμέσως λοιπόν,
πλησίασε τον Ιησού και του είπε. Χαίρε Διδάσκαλε και τον φίλησε. Ο δε Ιησούς
του λέει Φίλε, κάνε αυτό για το οποίο ήρθες. Τότε πλησίασαν,
συνέλαβαν τον Ιησού και τον έδεσαν.»
Τα χρήματα ρίχτηκαν στον αγρό του κεραμέως.
Προφητεία
Ζαχαρία. 11.13. «Και είπε Κύριος προς με, ρίξε αυτά εις τον κεραμέα την
έντιμον τιμήν με την οποίαν τιμήθηκε από αυτούς. Και έλαβαν τα τριάκοντα
αργύρια και έρριψαν αυτά εις τον οίκο του Κυρίου εις τον κεραμέα..»
Εκπλήρωση: Ματθαίος. 26.5-10. «Και αφού έριξε (ο
Ιούδας) τα αργύρια εις τον ναό έφυγε και κρεμάστηκε. Οι δε αρχιερείς αφού
έλαβαν τα αργύρια……και έκαναν συμβούλιο, αγόρασαν με αυτά τον αγρό του
κεραμέως.»
Οι μαθητές τον εγκατέλειψαν.
Προφητεία Ζαχαρία. 13-7. «Θα χτυπήσω τον βοσκό
και τα πρόβατα θα διασκορπισθούν.»
Εκπλήρωση: Ματθαίος. 26-56. «Τότε οι
μαθητές όλοι αφού τον άφησαν έφυγαν».
Τον κατηγόρησαν άδικα.
Προφητεία: Ψαλμός. 34.11. «Μάρτυρες άδικοι
παρουσιάσθηκαν, για όσα δεν ήξερα εκείνοι με ανάκριναν.
Εκπλήρωση: Ματθ. 26.59-60. «Οι αρχιερείς, οι
πρεσβύτεροι και όλα τα μέλη του συνεδρίου ζητούσαν να βρούνε μια ψεύτικη
μαρτυρία σε βάρος του Ιησού, για να τον καταδικάσουν σε θάνατο. Παρουσιάσθηκαν
πολλοί ψευδομάρτυρες, αλλά δεν βρήκαν την κατηγορία που ήθελαν. Τελικά όμως
παρουσιάσθηκαν δύο ψευδομάρτυρες, αλλά δε βρήκαν την κατηγορία που ήθελαν.»
Χτυπήθηκε και φτύστηκε.
Προφητεία: Ησαία. 50.6 «Τη ράχη μου έδωσα σ’
αυτούς που με μαστίγωναν και το σαγόνι μου σ’ αυτούς που μου ξερίζωναν τα
γένια. Δεν έκρυψα το πρόσωπο μου όταν με βρίζανε και μ’ έφτυναν.»
Εκπλήρωση: Ματθαίος. 26.67. «Τότε τον έφτυσαν στο
πρόσωπο και τον χτύπησαν, ενώ όλοι του έδιναν ραπίσματα.»
Άφωνος μπροστά στους κατηγόρους Του:
Προφητεία: Ησαία.53.7. «Αυτός ήταν
καταθλιμμένος και βασανισμένος αλλά δεν άνοιξε το στόμα του. Φέρθηκε ως αρνί
επί σφαγή και ως πρόβατο άφωνο μπροστά σ’ αυτόν που τον κουρεύει, ποτέ δεν
άνοιξε το στόμα του.»
Εκπλήρωση: Ματθαίος. 27.12-14. «Άρχισαν τότε να τον
κατηγορούν οι πρεσβύτεροι, μα αυτός δεν έδινε καμία απάντηση. Ο Ιησούς δεν
έδινε καμία απάντηση, κι ο διοικητής απόρησε πολύ γι’ αυτό.»
Πληγώθηκε και ταλαιπωρήθηκε.
Προφητεία: Ησαία. 53.5 « Αλλά αυτός
τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας, ταλαιπωρήθηκε δια τις ανομίες μας. Η
τιμωρία που έφερε την ειρήνη σ’ εμάς ήταν επάνω του και δια των πληγών εμείς
γιατρευτήκαμε.»
Εκπλήρωση: Ματθαίος. 27,26-29. «Τον δε Ιησού αφού
μαστίγωσε παρέδωσε δια να σταυρωθεί…Και αφού έπλεξαν στεφάνι με αγκάθια, έβαλαν
στο κεφάλι του.»
Λύγισε από το βάρος του σταυρού.
Προφητεία: Ψαλμ. 97, 24. «Τα γόνατά μου απ’
την νηστεία τρέμουνε και το κορμί μου απόμεινε ισχνό. Και εγώ τους έγινα
περίγελος και όταν με βλέπουνε κουνάνε το κεφάλι.»
Εκπλήρωση: Λουκ. 23,26. «Έπιασαν κάποιον
ονόματι Σίμωνα και έθεσαν επάνω του τον σταυρό.» Μαρ.15.29. «Οι
περαστικοί κινούσαν το κεφάλι ειρωνικά και τον έβριζαν.
Χέρια και πόδια τρυπήθηκαν.
Προφητεία:
Ψαλμός. 22.17-18. «Σκύλοι με κύκλωσαν, κακοποιών φατρία μ’ έβαλε στη μέση.
Ξεσκίσανε τα χέρια και τα πόδια μου.»
Εκπλήρωση: Λουκάς. 23.33. «Όταν έφτασαν στο
μέρος που ονομαζόταν κρανίου σταύρωσαν εκεί τον Ιησού.»
Ο Ιησούς σταυρώθηκε κατά τον συνήθη
ρωμαϊκό τρόπο. Τα χέρια του και τα πόδια τρυπήθηκαν με μεγάλα καρφιά.
Σταυρώθηκε μεταξύ δύο ληστών.
Προφητεία: Ησ. 23.12 «Μετά ανόμων
λογαριάστηκε.»
Εκπλήρωση: Μάρκος. 15.27-28. «Και μαζί με αυτόν
σταυρώνουν δύο ληστές, ένα από τα δεξιά και ένα από τα αριστερά του. Και
πραγματοποιήθηκε η γραφή που λέει Και μετά ανόμων ελογίσθη.»
Προσευχήθηκε για τους διώκτες Του.
Προφητεία: Ησ. 23.12. «Θέλεις μεσιτεύσει
υπέρ των ανόμων.»
Εκπλήρωση: Λουκάς. 23.34. «Ο δε Ιησούς έλεγε.
Πάτερ συγχώρησε αυτούς διότι δεν ξέρουν τι κάνουν.»
Ο όχλος κουνούσε περιφρονητικά το κεφάλι του.
Προφητεία: Ψαλμ.109.25. «Και εγώ έγινα
περίγελος εις αυτούς. Όταν με είδαν, κούνησαν το κεφάλι τους.»
Εκπλήρωση: Ματθ. 27.38-39. «Δεξιά και αριστερά
του σταυρώθηκαν δύο ληστές και οι περαστικοί κουνούσαν ειρωνικά το κεφάλι του.»
Ο κόσμος τον κορόιδευε:
Προφητεία: Ψαλμ. 21,8 «Λέγοντες. Στήριξε
την ελπίδα του εις τον Κύριο, ας τον ελευθερώσει, ας τον σώσει αυτός που τον
θέλει.»
Εκπλήρωση: Ματθ. 27,41-43. «Ομοίως κοροϊδεύοντας
αυτόν οι αρχιερείς μαζί με τους γραμματείς και τους πρεσβυτέρους έλεγαν:
Εμπιστεύθηκε τον εαυτό του στον Θεό, ας τον γλιτώσει λοιπόν τώρα αν θέλει.»
Ο λαός παρατηρούσε με έκπληξη.
Προφητεία: Ψαλμ. 21 ή 22.17. «Αυτοί με βλέπουν και
με παρατηρούν.»
Εκπλήρωση: Λουκ. 23.35 «Και στεκόταν ο λαός
παρατηρώντας».
Μοιράστηκαν τα ρούχα Του και ρίξανε κλήρο.
Προφητεία: «Μοίρασαν τα ρούχα μου μεταξύ τους και
επί τον ιματισμό μου έβαλαν κλήρο.» Ψαλμ. 21 (22) 18.
Εκπλήρωση: Ιωάν. 19.24 «Οι στρατιώτες
λοιπόν, αφού σταύρωσαν τον Ιησού πήραν τα ρούχα του και έκαμαν τέσσερα μερίδια,
ένα μερίδιο για κάθε στρατιώτη. Πήραν επίσης τον χιτώνα, που ήταν χωρίς ραφή,
υφαντός ολόκληρος από πάνω μέχρι κάτω. Είπαν τότε μεταξύ των. Ας μην τον
σκίσουμε αλλά ας ρίξουμε κλήρο για να δούμε ποιος θα τον πάρει.»
Το εντυπωσιακό της πραγματοποίησης της
προφητείας είναι ότι τα μεν ρούχα χωρίστηκαν σε τέσσερα μερίδια και αυτά
μοιράσθηκαν αλλά ο χιτώνας που ήταν ένας μόνο μπήκε σε κλήρο.
Η κραυγή της συγχώρησης.
Προφητεία: Ψαλμ. 21 (ή22).1 «Θεέ μου, Θεέ μου,
γιατί με εγκατέλειπες;»
Εκπλήρωση: Ματθ. 27.46 «Γύρω στις τρεις
κραύγασε ο Ιησούς με δυνατή φωνή. Ηλί Ηλί λαμά σαβαχθανί. Δηλαδή Θεέ μου Θεέ
μου, γιατί με εγκατέλειψες;»
Του έδωσαν χολή και ξύδι.
Προφητεία: Ψαλμ. «Και έδωκαν εις εμέ
χολή δια φαγητό μου, και εις την δίψα μου με πότισαν με ξύδι.»
Εκπλήρωση: Ιωάν. 19.28,29 «Μετά τούτο
λέγει…..διψώ. Εκεί κοντά, βρισκόταν ένα σκεύος γεμάτο ξύδι. Οι στρατιώτες
βούτηξαν ένα σφουγγάρι στο ξίδι, το στήριξαν στην άκρη ενός κλαδιού από
ύσσωπο και το έφεραν στο στόμα του Ιησού.»
Εμπιστεύθηκε τον εαυτό του στο Θεό.
Προφητεία: Ψαλμ. 30 (ή 31).5 «Εις τα χέρια σου
παραδίδω το πνεύμα μου.»
Εκπλήρωση: Λουκ. 23.45. «Και φωνάξας με φωνή
μεγάλη, είπε Πάτερ, εις χείρας σου παραδίδω το πνεύμα μου.»
Οι φίλοι του τον εγκατέλειψαν.
Προφητεία: Ψαλμ. 37 (ή 38) 11. «Οι φίλοι μου και οι
πλησίον μου στέκουν από μακριά.»
Εκπλήρωση: Λουκ. 23.49. «Στέκονταν από μακριά
όλοι οι γνωστοί του και οι γυναίκες...»
Λογχίσθηκε.
Προφητεία. Ζαχ. 12.10. «Θέλουν στρέψει το
βλέμμα προς εμέ, που τον εξεκέντησαν.»
Εκπλήρωση: Ιωάν. 19. 34 και 34-37. «Εις των στρατιωτών
κέντησε με λόγχη την πλευρά Του.»
Κανένα από τα οστά δεν θα συντριβή.
Προφητεία: Ψαλμ. 24.21. «Ούτε ένα κόκαλό του
δεν θα συντριβεί.»
Εκπλήρωση: Ιωάν. 19.36 «Κανένα κόκαλό του
δεν θα συντριβεί.»
Μόλις πέθανε ο Ιησούς στον σταυρό έγινε
αμέσως σκοτάδι.
Προφητεία. Αμ. 8.9. « Την ημέρα εκείνη θα
κάνω να βασιλέψει ο ήλιος μέρα μεσημέρι. Η γη θα σκοτεινιάσει ενώ θα είναι μέρα
φωτεινή.»
Εκπλήρωση: Ματθ. 27.45. «Από δε έκτης ώρας
σκότος εγένετο σ’ όλη την γη έως ώρας ενάτης.» Δηλαδή σύμφωνα με την Εβραϊκή
μέτρηση χρόνου από το μεσημέρι μέχρι και τρεις ώρες.
Θάφτηκε στον τάφο ενός πλουσίου.
Προφητεία. Ησ.53.9 «Και ο τάφος αυτού
διωρίσθη μετά των κακούργων, πλην εις τον θάνατον αυτού εστάθη μετά του
πλουσίου, διότι δεν έκαμε ανομία, ούτε βρέθηκε δόλος μέσα στο στόμα του.»
Εκπλήρωση: Ματθ. 27.57-60. «Και αφού έλαβε το
σώμα ο Ιωσήφ, τύλιξε αυτό με σιντόνι και τοποθέτησε αυτό μέσα στο νέο του
μνημείο.»
Αναστήθηκε από τον τάφο.
Προφητεία. Ψαλμ. 16.10-11. «Στον Άδη δεν θα
εγκαταλείψεις την ψυχή μου, ούτε ο γνήσιος πιστός σου θα μ’ αφήσει ν’ αντικρύσω
τη φθορά.»
Ψαλμ. 30.4. «Κύριε, μου’ δωσες
πίσω τη ζωή την ώρα που με έθαβαν και στη ζωή με κράτησες.»
Ψαλμ. 56.14 «Εσύ λύτρωσες τη ζωή
μου απ’ το θάνατο δεν άφησες τα πόδια μου στο λάκκο να γλιστρήσουν.»
Βιβλιογραφία:
Ιωάννης
Παπαζήσης, «Κώδικες αρχαίων Ελλήνων»,
Παναγιώτης
Τουλάτος, «Τα αρχεία της χαμένης γνώσης, τόμος Β.»,
Μιλτιάδης
Ιωαννίδης, «Ο Ερχομός των Υιών του Φωτός και η αιώνια διαμάχη τους με το σπέρμα
του κακού, συνεχίζεται…»,
Λεξικό «Σουίδα»,
TLG (Thesaurus Lingue Greek)
Για επικοινωνία με τον συγγραφέα: mail:
miltiadis_ioannidis@yahoo.gr
